QVOMODO RES SE HABEANT In commentario suo
QVOMODO RES SE HABEANT
In commentario suo nuperrimo optimus NEMO amice me admonebat, ut de rebus Gallicis scriberem. Verum est me de iis jamdudum nihil scripsisse. Cur ? me fortasse rogabitis, optimi amici. Sincere respondebo : quia earum me omnino taedet. Etiam addam : non solum earum, sed quoque fere omnium rerum publicarum generatim . Tot homines in toto mundo spes nostras deceperunt : Baracus Obama, qui, praemio Nobeliano pro Pace accepto, nihil fecit, exempli gratia, ut inter Israëlianos et Palaestinienses pacem conciliaret, et impedire conaretur illos quin pergerent colonias instruere illicitas in horum terris quas contra gentium leges occupant ; Europaei principes, qui nihil facere audere videntur ut contra argentarios feneratores pugnent populorum sanguinem sugere paratos, sicut hirudines avidae ; fautores tumultuum arabicorum, quibus tam alacriter ut liberatoribus acclamavimus, et qui tantum abest ut populos suos liberaverint, ut ad novam servitutem eos adducere videantur. Sed de his rebus fortasse alias…
Denique, ut ad res Gallicas veniam, praeses noster novus, cujus victoria nobis, ut scitis, tantum animum adjecerat, post ea quae Caudice praeside passi eramus, spes nostras quoque fefellit. Etenim ille cottidie haesitat, et incertus utrum incedat an retrocedat semper videtur, dum ministri ejus quoque saepe graves lapsus faciunt, quos publice corrigere turpiter coguntur : ne multis, est quasi cacophonia quaedam in tota rerum nostrarum administratione, quod nos desperatione quadam afficit, adversarios autem nostros maxime delectat…
Intellexistis nunc, carissimi lectores, cur de rebus politicis scribere tam diu in animo non haberem. Conabor tamen saltem bis in mense aliquos commentarios in hoc diario de variis rebus scribere.
Pastrix