Ver adiit !

Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, Trahuntque siccas machinae carinas: Ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator igni, Nec prata canis albicant pruinis. Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente luna, Junctaeque Nymphis Gratiae decentes Alterno quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Aut flore, terrae quem ferunt solutae: Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, Seu poscat agna, sive malit haedo. Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas, Regumque turres. O beate Sesti, Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam: Jam te premet nox, fabulaeque manes, Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis, Nec regna vini sortiere talis, Nec tenerum Lycidam mirabere, quo calet juventus Nunc omnis, et mox virgines tepebunt. HORATIUS E

Comments

[Thersites]

Etiam hoc die, quo ver incipit, natus fuit Johannis Sebastianus Bach, qui vir fuit musicae ver dulce, aestas gloriosa, autumnus frugiferus, hiems calidus.