De Sanitate Publica
De Sanitate Publica.
In actis diurnis cottidie legimus quam aegre Praeses Americanus Obama suadere conetur concivibus suis ut nova lege instituatur ratio quaedam qua detur omni civi, etiam pauperi, potestas ut curetur si morbo laboret. Nam ajunt quadraginta miliones Americanorum non habere pecuniam qua solvant mercedem medicorum neque pretium medicamentorum quibus egent. Quod foedissimum videri necesse est, maxime in civitate omnium civitatum ditissima. Huic flagitio certe finem facere conati esse dicuntur aliquot praesides antea, sed frustra. Propositis eorum, quamvis modesta essent, semper adversati sunt plerique civium. Et idem fere evenit Praesidi novo, qui, quanquam major pars civitatis in ceteris rebus ei favet, huic consilio satis multos fautores invenire non valet. Nobis quidem Europaeis difficillimum est intellegere cur in America tantum repugnetur proposito, quod sentimus omnino consentaneum esse cum humanitate, ut eam intellegimus.
Haecne est civitas quae se vult in exemplum proponere ceteris nationibus ?
Pastrix