Vae... Vae... Vae...

Dum ego de rebus in Libano gestis sollicitissimo animo audio, forte offendi locum excerptum ex libro quodam ab auctore Libano conscripto, nomine Jibran Khalil Jibran, saeculo praeterito. Huic loco titulus est "Maledictiones". Ibi scriptum est: VAE nationi quae nullam vocem emittere solet, nisi cum exsequias funerum prosequitur, et gloria se effert tantummodo pro sepulcris, neque prius rebellat, quam cum cervices ejus inter gladium et caudicem jam versantur. VAE nationi quae omnem victorem tympanorum tibiarumque sonitu excipit, at postea eum sibilis explodit ac dimittit, ut alterum victorem tympanorum tibiarumque sonitu excipiat. VAE nationi in qua omnis prudens mutus, omnis fortis caecus, omnis callidus garrulus est. VAE nationi in qua omnis tribus pro natione se gerit! Nonne haec verba cum praesenti statu Libani mirifice ( et infortunate !) congruunt ? Valete. Pastrix